Saya berasakan seperti kurang lengkap jika saya tidak menulis sesuatu tentang peminat sejati sukan hoki tanah air, walaupun sudah seminggu pemergian beliau.

Ini kerana perkenalan saya dan Ah Wa bermula sejak saya mewakili negara lagi sekitar tahun 1998. Sebelum itu, mungkin beliau berada di stadium menyokong saya dan pasukan hoki negara tetapi mungkin kami tidak sempat bersemuka.

Sejak itu setiap perlawanan di dalam negara, saya akan bersemuka dengan beliau. Kadang-kadang ternampak beliau sebelum perlawanan tetapi yang pasti selepas perlawanan kami akan bersua.

Begitu juga selepas saya bersara, beliau terus sentiasa berada di stadium setiap kali pasukan negara beraksi tidak kira di Stadium mana dalam Malaysia ini.

Apabila saya menjadi pengurus pasukan hoki remaja Malaysia tahun 2009 sehingga 2015. Saya adalah tempat beliau bertanya tentang kejohanan yang akan disertai oleh pasukan hoki remaja di dalam Negara. Saya tahu beliau bertanya kerana ingin datang ke Stadium beri sokongan.

Stadium mana di Malaysia ini yang Ah Wa tidak pernah hadir untuk berikan sokongan kepada pasukan remaja mahu pun Kebangsaan. Stadium Hoki Tun Razak, Stadium Hoki Bukit Jalil, Stadium Hoki Azlan Shah Ipoh, Stadium Hoki MBMB Melaka serta Stadium Hoki Taman Daya Johor Bahru, talipon saya akan berdering Ah Wa dalam talian menyatakan beliau dah tiba atau akan datang.

Jika masa mengizinkan saya pernah mengambil beliau di stesen bas, menghantar ke destinasi yang hendak dituju selepas perlawanan, makan bersama, tidur di bilik hotel saya dan bermacam-macam lagi bersama beliau.

Paling jauh yang Ah Wa datang semasa pasukan kebangsaan menyertai Liga Hoki Dunia di Singapura awal tahun lepas. Tiba-Tiba kami terlihat kelibat beliau di Stadium Hoki Sengkang, Singapura. Kami pun uruskan untuk beliau masuk ke stadium bagi menyaksikan pasukan negara beraksi. Selepas perlawanan beliau menyatakan beliau ingin pulang ke Ipoh dengan menaiki bas, bagaimana pun, kami tidak benarkan kerana sudah lewat malam dan beliau tidur di bilik pengurus pasukan negara waktu itu, Datuk Nur Azmi Ahmad. Dua, tiga malam juga beliau berada di Singapura menyaksikan pasukan negara beraksi.

Itulah Ah Wa, peminat sukan sejati pada pandangan saya.

Jika di tanya, bukan saya sahaja pemain hoki yang mempunyai persahabatan dengan Ah Wa tetapi ramai lagi kalau saya hendak sebut satu persatu.

Kali terakhir bersua dengan beliau semasa perlawanan akhir Kejohanan Hoki Piala Tan Sri P. Alegendra, 13 September 2016 lalu semasa saya bertugas membuat ulasan untuk Astro Arena di Stadium Tun Razak, Jalan Duta. Kesesokan harinya beliau di khabarkan dilanda strok dan pada tanggal 31 Oktober 2016 beliau disahkan meninggalkan kita semua.

Saya dan pasti peminat sukan negara terutamanya hoki dan bola sepak yang selalu ke stadium pasti merindui kehadiran beliau bersama-sama memberikan sokongan.

Selamat tinggal dan selamat berehat Ah Wa. Semoga kita berjumpa lagi.